شاهد-۱۳۶ یک حامل مهمات سرگردان ساخت ایران است که به آن پهپاد انتحاری یا کامیکازه نیز میگویند که توسط شرکت صنعتی هواپیماسازی ایران(هسا) ساخته و تولید شده است. این شرکت که در سال ۱۳۵۵ تاسیس شد، متعلق به سازمان صنایع هوایی ایران(IAIO) و در شاهین شهر اصفهان واقع شده است. کارخانه اصلی که توسط Textron ساخته شد، قرار بود بل ۲۱۴ را با پیکربندیهای مختلف در ایران با قراردادی که شامل چند صد هلیکوپتر و انتقال فناوری بود، تولید کند.
پهپاد شاهد-۱۳۶ برای انجام حملات زمینی طراحی شده است. شاهد-۱۳۶ تنها یک پهپاد انتحاری نیست. بر اساس تصاویر منتشر شده در رسانههای ایرانی، ایران روش جدیدی را برای پرتاب پهپادها در قالب چند پرتابی ایجاد کرده است. این فناوری جدیدی است که طی آن از چندین پهپاد برای حمله به اهداف استفاده میشود. این پهپاد در سال ۲۰۲۱ رونمایی شد و اکنون توسط ارتش روسیه در اوکراین استفاده میشود.
برد پهپاد شاهد ۱۳۶ نزدیک به ۲۵۰۰ کیلومتر است و وزن آن ۲۰۰ کیلوگرم است. این پهپاد به یک کلاهک ۵۰ کیلوگرمی مجهز است و پس از پرتاب با بوستر کمکی، سرعت آن به ۱۸۵ کیلومتر در ساعت میرسد.
نکته دیگر در خصوص پیشران این پهپاد میباشد که پیشران آن موتور MD۵۵۰ چینی معرفی شده است. هر چند که از سال های گذشته چند نمونه موتور وانکل بومی همچون شاهد ۷۸۸ و صراط۲ با توانایی ۵۰ و ۶۰ اسب بخار نیز معرفی شده، اما، احتمالا تعداد بسیار زیادی از پهپاد های انتحاری شاهد۱۳۶ موجود در کشور از همین موتور استفاده میکنند، قدرت این موتور ۵۰ اسب بخار میباشد.
همچنین با توجه به اطلاعاتی که سپاه به طور رسمی از این پهپاد منتشر کردهاست، طراح لانچرهای چندفروندی پهپادهای سری شاهد سید عمار موسوی معرفی شده که سال ۱۳۹۷ در فرودگاه T۴ و با حمله اسرائیلی ها به این فرودگاه به شهادت رسیده است.
شاهد-۱۳۶ در نیروهای مسلح ایران در سه مدل ضدنفر و زرهی، ضد استحکامات و جستجوگر رادار استفاده میشود. شاهد-۱۳۶ بر اساس طراحی بال مثلثی با سکانهای تثبیت کننده در نوک ساخته شده است. موتور این پهپاد در پشت بدنه قرار دارد. این طراحی همچنین دارای یک چیدمان فشاری رو به عقب است. طول آن ۳.۵ متر، طول بالها ۲.۵ متر و وزن آن حدود ۲۰۰ کیلوگرم است.
بخش دماغه شاهد-۱۳۶ حاوی یک کلاهک انفجاری با قابلیت انفجار بالا است که وزن آن ۳۰ تا ۵۰ کیلوگرم از ترکیب ناشناخته و همچنین اپتیک برای حملات دقیق تخمین زده میشود. این پهپاد دارای یک سیستم ناوبری اینرسی ساده با سیستم جی پی اس درجه مصرف کننده برای ضربه زدن به هدف است. محموله همچنین میتواند شامل تجهیزات عکسی باشد که میتواند تصاویر یا فیلمهای ثابت و بیدرنگ بگیرد.
شاهد-۱۳۶ دارای موتور پیستونی MADO MD-۵۵۰ با قدرت ۵۰ اسب بخار است که یک کپی ایرانی از لیمباخ L۵۵۰E آلمان است. موتور در قسمت عقب بدنه قرار دارد و یک ملخ دو پره را در آرایش "فشار" به حرکت در میآورد. این پهپاد میتواند با حداکثر سرعت ۱۸۵ کیلومتر پرواز کند و برد تخمینی آن بین ۱۰۰۰ تا ۲۵۰۰ کیلومتر است. میتواند در ارتفاع ۶۰ تا ۴۰۰۰ متر پرواز کند.
همچنین میتواند به عنوان یک حالت مهمات حمله مستقیم از پیش برنامهریزی شده مانند یک موشک کروز دوربرد یا به عنوان یک مهمات پرسه زن طولانی مدت که با برد سیگنال رادیویی حدود ۱۵۰ کیلومتر در دریافت GNSS جدید (سیستم ناوبری ماهواره ای جهانی) استفاده میشود.
اگرچه از آن به عنوان یک پهپاد یاد میشود، اما شاهد-۱۳۶ یک مهمات سرگردان است که آن را با هواپیماهای بدون سرنشین سنتی و موشکهای کروز متفاوت میکند. این سلاح برد عملیاتی در حدود ۱۲۵۰ مایل دارد و میتواند مانند یک پهپاد معمولی به اطراف پرواز کند، حتی در یک منطقه مورد نظر معطل یا پرسه بزند. این سامانههای کوچک که مملو از مواد منفجره هستند، میتوانند یک بار در محل به سمت اهدافی در یک منطقه هدایت شوند و پس از برخورد مانند موشک منفجر شوند. به همین دلیل مردم از این سیستم ها به عنوان پهپادهای انتحاری یا کامیکاز یاد میکنند.